300000
English | Français | فارسی | 中文 | Українська | Azerbaijani | ខ្មែរ | Tiếng Việt | Bahasa Melayu | Deutsch | O'zbek | Русскийبسته بندی©
این معما : بازی/ برنده : 1282/1735
چرا باید این "غذای فکر" را بخوانم؟
زیرا شما شگفت زده خواهید شد.
پس از امتحان چند پازل، به نظر شما کدام حوزه از ریاضیات برای حل آنها مفیدتر است:
1) جبر، 2) نظریه احتمال، 3) هندسه، 4) نظریه اعداد، 5) تقارن، 6) منطقه دیگر؟
آنچه به نظر می رسد مفیدتر است این است که در مورد بخش پذیری اعداد، به ویژه بخش پذیری بر 2 فکر کنید. این موضوع نظریه اعداد است. چیزهایی که روی هم قرار می دهیم اشیاء هندسی هستند، اما این بدان معنا نیست که دانش هندسی برای حل پازل ها مورد نیاز است. از هندسه باید بدانیم مساحت یک مربع یا مستطیل چقدر است ، اما نه بیشتر.
برای برخی از پازل ها، فکر کردن در مورد تقارن نیز بسیار مفید است.
نکات سریع
اینها نکاتی برای کسانی است که به دنبال کمک هستند اما علاقه ای به پیشینه ریاضی ندارند.
- با نگاه کردن به اعداد کنار "این پازل برنده شد/بازی شد" برای هر پازل، بررسی کنید که کدام یک ساده ترین هستند. شروع با ساده ترین پازل ها همیشه ایده خوبی است و به شما تمرین با مدیریت رابط را می دهد.
- پازل های "2×3×3 1" و "2×3×3 2" به راحتی با آزمون و خطا حل می شوند.
- اگر اولین تلاش شما روی پازل "1×7×10 1" موفقیت آمیز نبود، قطعات را در تلاش بعدی خود بچرخانید.
- "1&Times7&Times7 1" پازلی است که در آن فکر کردن در مورد تقارن کمک می کند. دلیل آن این است که ظرف (شبکه) دارای یک پایه مربع با 4 ضلع به همان اندازه طول است و ما 4 قطعه بلند از همان شکل داریم. بنابراین باید آنها را به صورت متقارن قرار داد. فقط یک قطعه مربع شکل بنفش وجود دارد. برای داشتن یک راه حل متقارن چرخشی 90 درجه، این قطعه باید در وسط باشد. هر مکان دیگری تقارن 90 درجه محلول را می شکند.
- پازل هایی با دکمه های تیره تر نیاز به تفکر بیشتری دارند. با درک کامل پازل "3×3×3 2" قبل از پیشرفت به پازل های 5×5×5 شروع کنید.
چگونه می توان این معماها را بدون آزمون و خطا حل کرد؟
در اینجا چند نکته وجود دارد:
- یک مسئله سخت را به موارد ساده تر، یعنی به اهداف فرعی تقسیم کنید. به عنوان مثال، برای پر کردن کل ظرف، باید هر لایه را پر کرد.
- قطعات را به صورت متقارن مرتب کنید، به خصوص اگر ظرف متقارن باشد مانند یک مکعب 3×3×3 یا ظرف مربع شکل 1×7×7.
- از اطلاعات داده شده نهایت استفاده را ببرید. اندازه قطعات چقدر است؟ چند نفر از آنها شکل یکسانی دارند؟
بقیه این "غذای فکر" با هدف حل همه پازل ها بدون آزمون و خطا، در عوض با ارائه سؤالات ساده و پاسخ دادن به آنها است.
تعاریف
برای وضوح، در اینجا چند اصطلاح وجود دارد که برای بحث در مورد مشکلات بسته بندی استفاده خواهیم کرد:
قطعه
یکی از اشکالی که در کنار هم قرار می گیرند تا جامد بزرگتر را تشکیل دهند.
یک قطعه عجیب قطعه ای است که طول آن همه عجیب و غریب است، مانند یک قطعه 1×1×1 یا یک قطعه 1×3×5.
یک قطعه حتی اگر حداقل دو طول زوج داشته باشد، مانند 1×2×4 یا 2×2×2.
آیا همه قطعات زوج هستند یا فرد؟
نه. قطعه ای با طول دقیقا یک زوج، مانند 1×2×3، با هیچ یک از تعریفها مطابقت ندارد. در بخش های بعدی بر روی قطعات فرد و زوج تمرکز خواهیم کرد.
مکعب / کانتینر
مکعب یک منشور مستطیلی است. ما از کلمه "ظرف" برای اشاره به پوسته خالی مکعب استفاده می کنیم. ما از "مکعب" به عنوان محتوای ظرف یاد می کنیم. یک ظرف باید با قطعات پر شود و یک مکعب از قطعات ایجاد می شود.
لایه
لایه برشی به ضخامت 1 در جهت موازی با صورت ظرف است. یک ظرف 3 & times4 & times5 دارای 3 لایه با اندازه 4 & times5 ، 4 لایه از اندازه 3 & times5 و 5 لایه از اندازه 3 & times4.
یک کانتینر 1×5×7 چند لایه دارد؟
دارای یک لایه 5 & برابر7 ، پنج لایه 1 & بار7 و هفت لایه 1 & بار5 است. در مجموع دارای 1 + 5 + 7 = 13 لایه است.
مکعب
به طور خاص، یک مکعب 1×1×1، نه یک مکعب بزرگتر. یک قطعه 1×1×1 از 1 مکعب تشکیل شده است، در حالی که یک قطعه 1×1×3 از 1 &ضربدر 3 مکعب تشکیل شده است.
بلوک ساختمان
چند قطعه متصل به یکدیگر یک بلوک ساختمانی را تشکیل می دهند. بلوک های ساختمانی جالب تقارن خواهند داشت. برای پازل های سخت تر، چندین بلوک ساختمانی یکسان یا آینه یکسان به علاوه یک قطعه مرکزی ظرف را پر می کند.
استراتژی
نیمی از راه حل یک مسئله دشوار، تقسیم مسئله سخت به مسائل کوچکتر است.
برای انجام این کار، باید از خود سؤالات ساده ای بپرسید سوالات زیر در حل پازل های بسته بندی مفید خواهد بود.
آیا می توان هر مکعب را با قطعات اندازه 1 & times 2 و times2 تشکیل داد؟ به عنوان مثال، آیا می توان یک مکعب 3×3×3 را تنها با استفاده از قطعات اندازه 1×2×2 تشکیل داد؟
نه. یک قطعه 1×2×2 از تعداد زوج مکعب تشکیل شده است. بنابراین، هر تعداد قطعات 1×2×2 با هم تعداد مکعب زوجی خواهند داشت. از آنجایی که یک مکعب 3×3×3 از تعداد فرد مکعب تشکیل شده است، نمی توان آن را به این روش تشکیل داد.
در چند بخش بعدی، بررسی خواهیم کرد که چگونه تقسیم پذیری، به ویژه بر 2، تعیین می کند که چگونه قطعات باید برای حل معماهای خاص قرار گیرند.
آیا قطعات 1 & times2 & times2 می توانند حداقل هر لایه از ظرف 3 & times3 را پر کنند؟
پاسخ باز هم منفی است. مساحت یک لایه که می تواند توسط یک قطعه اشغال شود، مساحت یکی از وجوه قطعه است، درست است؟
چهره یک قطعه 1×2×2 چیست؟
یک قطعه 1×2×2 دارای دو جفت وجه موازی 1×2 و یک جفت وجه 2×2 است.
نواحی این چهره ها چیست و مناطق چه وجه مشترکی دارند؟
مناطق 1 &ضربدر 2 = 2 و 2 & ضربدر 2 = 4 هستند. 2 و 4 هر دو اعداد زوج هستند.
ما مشاهده می کنیم که یک قطعه 1×2×2 فقط می تواند تعداد زوج مکعب (2 یا 4) را در هر لایه اشغال کند.
آیا این برای همه قطعات زوج صادق است؟
هر وجه یک قطعه دارای دو طول است. از آنجایی که قطعات زوج حداکثر یک طول فرد دارند، هر یک از چهره های آنها حداقل یک طول زوج خواهند داشت. از آنجا که زوج & زمان فرد = زوج، مساحت هر صورت زوج خواهد بود. به همین دلیل است که ما آنها را حتی تکه می نامیم!
ما یاد گرفتیم که مکعب ها با طول اضلاع عجیب و غریب را نمی توان فقط از قطعات زوج تشکیل داد. لایه ای با مساحت فرد نیز نمی تواند با قطعات زوج پر شود. بنابراین، پازل "3×3×3 2" دارای چند قطعه 1×1×1 است که قطعات عجیب و غریب هستند.
در اینجا یک سوال مفید دیگر وجود دارد که باید در نظر بگیرید:
آیا یکی از دو نوع قطعه (1×1×1 و 1×2×2) "گرانبها" تر از دیگری است؟
بله. اگر ما فقط 1×1×1 قطعه داشتیم، هر پازلی پیش پا افتاده بود، آیا موافقید؟ اگر ما فقط 1×2×2 قطعات داشتیم، همانطور که در بالا نشان داده شد، یک ظرف عجیب و غریب را نمی توان پر کرد.
سوال واضح این است: حداقل تعداد قطعات 1×1×1 که می توانند ظرف 3×3×3 را پر کنند، چقدر است؟
طبیعتا سوالات زیر مطرح می شود:
چرا سه قطعه 1×1×1 کافی است؟
برای پاسخ به این سوال، تعداد لایه های فرد (لایه هایی با مساحت فرد) را با تعداد لایه های ناحیه فرد که می توان با قطعات زوج و تنها 3 مکعب پر کرد، مقایسه خواهیم کرد.
یک کانتینر 3×3×3 چند لایه دارد؟
در هر یک از سه جهت (عرض، ارتفاع، عمق) ظرف دارای 3 لایه است. 3 + 3 + 3 = 9 لایه عجیب و غریب وجود دارد که هنگام پر شدن ظرف پر می شوند.
چند لایه عجیب و غریب 3×3 را می توان با یک قطعه 1×1×1 تکمیل کرد (و برخی حتی 1×2×2 قطعه)؟
سه لایه: لایه افقی و دو لایه عمودی که حاوی قطعه 1 & times1 & times1 هستند. بنابراین 3 مکعب می تواند به پر کردن حداکثر 3 برابر 3 = 9 لایه کمک کند.
این نشان می دهد که 3 مکعب لازم است و از آنجایی که پازل "3×3×2 2" قابل حل است، 3 مکعب نیز برای پر کردن 9 لایه عجیب و غریب کافی است.
این در مورد محل 3 مکعب در پازل "3×3×3 2"؟
در هر یک از 9 لایه فقط می تواند 1 مکعب وجود داشته باشد، نه 0 مکعب و نه 2 مکعب! در غیر این صورت، 3 مکعب برای 9 لایه کافی نخواهد بود.
این پیشرفتی برای راه حل است. علاوه بر این ، تنها راه قرار دادن مکعب ها در امتداد مورب است - با یک مکعب در مرکز و دو مکعب دیگر در گوشه های مورب مخالف. در غیر این صورت، قطعات حجیم 1×2×2 برای پر کردن فضای اطراف 3 مکعب بسیار بزرگ خواهند بود.
بنابراین، یک مکعب را در گوشه ای قرار دهید و سه قطعه 1×2×2 را به صورت متقارن در اطراف آن مکعب قرار دهید. یک مکعب را در مرکز قرار دهید، یکی را در گوشه مقابل قرار دهید و بقیه آشکار خواهد بود.
چه چیز دیگری می توانیم از این راه حل بیاموزیم؟ به عنوان مثال، آیا تقارن دارد؟
تقارن ها پس از قرار دادن مکعب اول در گوشه و سه قطعه 1×2×2 در اطراف آن قابل مشاهده هستند. محلول دارای تقارن چرخشی 120 درجه با مورب مکعب به عنوان یک محور چرخشی است (120 درجه = 1/3 چرخش دایره کامل).
آیا راه حل مجموع بلوک های ساختمانی یکسان یا متقارن است که هر کدام از چندین قطعه تشکیل شده اند؟
بله. مکعب مجموع 2 بلوک ساختمانی است که متقارن آینه ای هستند (1 مکعب در یک گوشه + سه قطعه 1 و 2 بار 2 قطعه در اطراف آن) و یک مکعب در وسط. 2 تصویر بالا یک بلوک ساختمانی را از 2 طرف نشان می دهد.
آیا راه دیگری برای حل این معما با استفاده از بلوک های ساختمانی مختلف وجود دارد؟
بله. تصاویر چپ و راست زیر دو بلوک ساختمانی متقارن آینه ای را برای پازل "3×3×3 2" نشان می دهد. آنها را می توان با یک مکعب مرکزی (تصویر میانی) ترکیب کرد تا پازل را حل کند.
چرا باید به خود زحمت دهیم که به بلوک های ساختمانی فکر کنیم؟
استفاده از تعداد کمی از قطعات و ایجاد چیزی متقارن از آنها آسان تر از پر کردن ظرف بزرگتر با تمام قطعات است.
آیا می توان از بلوک های ساختمانی برای حل پازل های بزرگتر مانند "3×5×7 1" استفاده کرد؟
بله. ظروف بزرگتر، حتی اگر طول آنها متفاوت باشد، می توان با استفاده از بلوک های ساختمانی متقارن یکسان / آینه ای پر کرد. راه های مختلفی برای حل پازل "3×5×7 1" با استفاده از بلوک های ساختمانی و یک قطعه عجیب و غریب مرکزی وجود دارد. ما آن را به شما واگذار می کنیم تا چند نمونه را پیدا کنید.
چگونه بفهمیم کدام قطعات باید یک بلوک ساختمانی را تشکیل دهند؟
اجازه دهید ابتدا به مرکز یک مکعب عجیب و غریب فکر کنیم. از آنجا که موقعیت مرکز منحصر به فرد است ، اگر می خواهیم یک راه حل متقارن داشته باشیم ، مرکز باید توسط قطعه ای با همان شکل ظرف اشغال شود. مکعب 3×3×3 یک مکعب است، بنابراین قطعه مرکزی آن باید یک مکعب باشد. یک قطعه 1×2×2 در مرکز تقارن را می شکند.
این بدان معناست که ما 6 قطعه زرد و 3 - 1 = 2 قطعه صورتی برای ساخت تعدادی بلوک ساختمانی یکسان داریم.
چند بلوک ساختمانی باید سعی کنیم ایجاد کنیم؟
بلوک های ساختمانی باید مکعب منهای قطعه مرکزی را تشکیل دهند. بنابراین، تعداد قطعات زرد در یک بلوک ساختمانی باید مقسوم علیه 6 (تعداد کل بلوک های زرد) باشد و تعداد قطعات صورتی یک بلوک ساختمانی باید 2 تقسیم شود (تعداد مکعب های صورتی باقی مانده پس از رزرو یک مکعب برای مرکز).
بنابراین، عدد N بلوک های ساختمانی یکسان بزرگترین مقسوم علیه مشترک تعداد قطعات یکسان است، در اینجا 6 و 2، که GCD(6,2) = 2 است. بنابراین، ما باید یک بلوک ساختمانی از 2/2 = 1 مکعب صورتی و 6/2 = 3 بلوک زرد ایجاد کنیم. این کاری است که ما انجام دادیم.
الگوریتم ریاضی را خلاصه کنید تا از آن برای پازل های بزرگتر استفاده کنید.
برای یک ظرف عجیب و غریب:
- قطعات عجیب و غریب را تراز کنید تا مطمئن شوید که در هیچ لایه ای همپوشانی ندارند. آنها باید یک گوشه ظرف را با گوشه مقابل ظرف پیوند دهند. اگر قطعات عجیب و غریب مکعب باشند ، مورب را تشکیل می دهند. اگر قطعات عجیب و غریب بزرگتر باشند (1x1x3) ، یک مورب غیر مستقیم تشکیل می دهند.
- اگر فقط یک نوع قطعه یکنواخت وجود دارد، از آنها برای پر کردن ظرف استفاده کنید.
- اگر انواع مختلفی از قطعات زوج وجود دارد:
- قطعه عجیب و غریب مرکز را کنار بگذارید. از قطعات باقیمانده ، بزرگترین مقسوم علیه مشترک N را از تعداد قطعات انواع مختلف پیدا کنید. N تعداد بلوک های ساختمانی است.
- N بلوک ساختمانی یکسان ایجاد کنید و آنها را در صورت وجود یک ظرف عجیب و غریب با قطعه مرکزی کنار هم قرار دهید.
در حالی که پازل های کوچک ممکن است به راحتی با آزمون و خطا حل شوند، این استراتژی برای پازل های بزرگتر کار نمی کند. کاوش ما در قطعات عجیب و غریب دلیل مهمی را نشان می دهد: قرار دادن قطعات عجیب و غریب بسیار مهم است، زیرا راه های بسیار کمی وجود دارد که بتوان آنها را به درستی قرار داد. با استفاده از آزمون و خطا، می توان در ابتدا اشتباه کرد و تنها پس از قرار دادن قطعات زیاد متوجه شد که مشکلی پیش آمده است. این امر تعیین علت خطا را بسیار دشوار می کند، بنابراین هیچ بازخورد قابل استفاده ای وجود ندارد. روش آزمون و خطا برای ظروف بزرگتر موثر نیست. تفکر لازم است.
بسته بندی تنها با یک نوع قطعه
در این بخش اندازه مکعب هایی را که می توانند از یک نوع قطعه تشکیل شوند بررسی خواهیم کرد. این یک بخش نظری است که برای حل معماهای بالا مورد نیاز نیست. این بخش نیازی به ریاضیات دشوار ندارد.
با 1×1×1 قطعات کافی ، ما به راحتی می توانیم یک مکعب با هر اندازه ای تشکیل دهیم. اما در مورد قطعات دیگر، مانند قطعات 2×3×4 یا 1×2×5 چطور؟ دو سوال اصلی برای بررسی وجود دارد. اول، با توجه به طول یک قطعه و طول یک مکعب، چگونه می توانیم تعیین کنیم که آیا مکعب را می توان از کپی های قطعه ایجاد کرد یا خیر؟ دوم، چگونه می توانیم با شروع از یک قطعه، طول یک مکعب را که می تواند تشکیل شود، تولید کنیم؟ در طول این بخش، هنگام بررسی این دو مشکل مهم، سؤالات ساده تری را در نظر خواهیم گرفت.
آیا می توان یک مکعب 2×6×10 را تنها از 1×2×5 قطعه تشکیل داد؟
بله! سه قطعه 1 & times 2 & times5 را می توان در کنار هم قرار داد تا شکل 1 & times6 & times5 را تشکیل دهد (3 & بار 2 = 6). سپس می توانیم یک شکل دوم 1×6×5 ایجاد کنیم و آنها را در شکل 1×6×10 ترکیب کنیم. در نهایت، دو شکل 1×6×10 را می توان در کنار هم قرار داد تا یک مکعب 2×6×10 را تشکیل دهد.
آیا می توان یک مکعب 10×12×14 را تنها با استفاده از قطعات اندازه 2×5×6 تشکیل داد؟
اشاره
لازم نیست تصور کنیم که قطعات چگونه چیده می شوند.
نکته دیگری؟
یک قطعه 2 & times5 ×6 همان قطعه 5 & times6 & times2 است زیرا می توان آن را چرخاند.
پاسخ
بله. از آنجایی که 10/5 = 2، 12/6 = 2 و 14/2 = 7، مکعب بزرگتر را می توان به عنوان آرایش 2×2×7 از قطعات 5×6×2 در نظر گرفت. قطعات 5×6×2 را می توان با یک جهت قرار داد.
چگونه می توانیم این یافته ها را تعمیم دهیم؟
فرض کنید ما فقط قطعاتی با اندازه x & ضربدر y & z داریم. سپس ساخت مکعب X & ضرب Y و Z در صورت وجود اعداد صحیح مثبت A، B، C امکان پذیر است به طوری که Ax، By و Cz به ترتیب برابر X، Y و Z باشند.
در این مورد از چند قطعه استفاده خواهد شد؟
ما می توانیم قطعات A را در یک جهت، B را در جهت دیگر و C را در جهت سوم بچینیم. در مجموع از قطعات A & Times B & C استفاده خواهد شد.
چرا Ax، By و Cz به هر ترتیبی می توانند برابر با X، Y و Z باشند؟
یک ظرف با اندازه X & ضربدر Y & برابر Z همان مکعب Z & x & Y است. ترتیب طول ها مهم نیست زیرا مکعب را می توان چرخاند.
آیا این درست است که هر مکعبی که از قطعات 1×2×3 تشکیل شده است باید دارای طول A، B و ضربدر 2، C و ضربدر 3 برای برخی از اعداد صحیح مثبت A، B، C باشد؟
نه. اگر همه قطعات 1×2×3 در یک جهت جهت گیری شوند، مکعب دارای اندازه A & times (B & times 2) و بار (C & times 3) خواهد بود. اما قطعات می توانند جهت گیری متفاوتی داشته باشند و همچنان یک مکعب را تشکیل دهند. به عنوان مثال، قطعات 1×2×3 می توانند یک مکعب 1×5×6 را تشکیل دهند، حتی اگر 1، 5 و 6 به هیچ ترتیبی برابر با A، B & ضربدر 2 و C & ضربدر 3 نباشند. مثال دیگر پازل "1×7×10 1" است که از قطعات 1×2×5 تشکیل شده است.
چه رابطه ای بین طول قطعه و طول مکعب در این دو مثال وجود دارد؟
در هر دوی این مثالها، یکی از طول مکعب ها مجموع دو طول قطعه است. طول متفاوت مکعب LCM (پایین ترین مضرب مشترک) از همان دو طول قطعه است. در مورد مکعب 1×5×6 که از قطعات 1×2×3 تشکیل شده است، ما 1×5×6 = 1 × (2 + 3) × LCM(2,3) داریم. به طور مشابه، 1×7×10 = 1 × (2 + 5) × LCM(2,5).
چگونه می توانیم از این واقعیت برای یافتن راهی برای تولید طول مکعب هایی که می توانند از یک قطعه معین ساخته شوند، استفاده کنیم؟
ما با نشان دادن طول یک قطعه به صورت سه گانه مرتب شروع می کنیم. به عنوان مثال، یک قطعه 1×2×3 با (1, 2, 3) نشان داده می شود. اکنون، 3 عمل وجود دارد که می توانیم بارها و بارها انجام دهیم تا طول مکعب هایی را که می توانند از این قطعه تشکیل شوند، به دست آوریم. آن ها هستند:
- ترتیب طول ها را تغییر دهید. این به عنوان جایگشت شناخته می شود. در مورد ما، این نشان دهنده چرخش در فضای سه بعدی است. به عنوان مثال
(1، 2، 3) → (2، 3، 1). - طول ها را به ترتیب در اعداد صحیح مثبت A، B و C ضرب کنید. این مربوط به تشکیل یک مکعب بزرگتر با قرار دادن قطعات A در یک جهت ، B در جهت دیگر و C در جهت سوم است. به عنوان مثال، می توانیم با 1، 4 و 3 ضرب کنیم تا (1، 2، 3) → (1 &ضربدر 1، 4 &ضربدر 2، 3 و ضربدر 3) = (1، 8، 9) به دست آوریم.
- دو طول را بردارید و یکی را با مجموع آنها و یکی را با LCM خود جایگزین کنید. این مربوط به تشکیل یک مکعب بزرگتر با قطعات جهت گیری در جهات مختلف است. به عنوان مثال ، با انتخاب طول های 2 و 3 ، ما (1 ، 2 ، 3) → (1 ، 2 + 3 ، LCM (2،3)) = (1 ، 5 ، 6) بدست می آوریم.
آیا می توان قطعات رابه روش 4 ترکیب کرد تا مکعبی تولید شود که شکل آن با نتیجه عملیات سوم متفاوت باشد؟
بله. قطعه ای از اندازه x & ضربدر y و ضرب z را در نظر بگیرید. عملیات سوم یک مکعب با اندازه x & بار (y + z) و ضربدر LCM(y,z) تولید می کند، که در آن یک طول x از قطعه به مکعب تغییر نمی کند.
یک روش مشابه اما متفاوت این است که دوباره LCM(y,z)/y بسیاری از قطعات را در کنار یکدیگر قرار دهیم و LCM(y,z)/y بسیاری از قطعات را در کنار یکدیگر, مانند قبل, اما در حال حاضر به چرخاندن یک مجموعه در 90 درجه به طوری که دو بلوک دارای طول یکسان LCM(y,z), اما ارتفاع های متفاوت. در اصطلاحات ریاضی، ما x & times y & times LCM(y,z) و x & times z & times LCM(y,z) را برای تشکیل x & times (y + z) و زمان LCM(y,z) متصل نمی کنیم. در عوض، یکی از آنها، مثلا x & times z & times LCM(y,z)، به z & times x & times LCM(y,z) چرخانده می شود و سپس متصل می شود.
مساحت پایه مستطیل شکل (y + z) & ضربات LCM(y,z) نیست، بلکه (x + z) & بار LCM(y,z) است. سپس دو بلوک ساختمانی x & times y & times LCM(y,z) و z & times x & times LCM(y,z) به ترتیب دارای طول x و z در جهت X هستند.
انباشته کردن LCM(x,z)/x بسیاری از بلوک های ساختمانی ارتفاع x و LCM(x,z)/z بسیاری از بلوک های ساختمانی ارتفاع z، هر دو پشته به ارتفاع LCM (x,z) می رسند. هنگامی که آنها به هم متصل می شوند، نتیجه یک مکعب با اندازه LCM(x,z) & بار (x + z) & بار LCM(y,z) است که شکل و اندازه متفاوتی نسبت به هر مکعب حاصل از عملیات سوم دارد.
می توان این عملیات را به هر ترتیبی تکرار کرد، ابتدا یک مکعب از یک قطعه تولید کرد و سپس از مکعب به عنوان یک "قطعه" برای تولید یک مکعب بزرگتر استفاده کرد. ما قبلا بحث کردیم که چگونه یک مکعب 2×6×10 را می توان از قطعات 1×2×5 تشکیل داد. در این حالت فقط یک عملیات مورد نیاز است، ضرب در 2، 3 و 2، به ترتیب: (1، 2، 5) → (2 & ضربدر 1، 3 & ضربدر 2، 2 و ضربدر 5) = (2، 5، 10).
بنابراین، قطعاتی با اندازه x & برابر y & بار z نه تنها می توانند مکعب هایی با اندازه Ax & times By & times Cz بسازند، بلکه به عنوان مثال، با اندازه x & times (y + z) و زمان LCM(y,z) نیز می توانند بسازند، که در آن LCM(y,z) کمترین مضرب مشترک y و z است. قرار دادن چندین مورد از این بلوک های سازنده در کنار هم مکعب هایی با اندازه Ax & ضربدر B(y + z) + C(LCM(y,z)) می دهد.
اکنون نوع خاصی از قطعه را در نظر خواهیم گرفت. یک قطعه هارمونیک است اگر هر یک از طول های بزرگتر آن بر طول کوچکتر بعدی قابل تقسیم باشد. به عنوان مثال، یک قطعه 1×2×6 هارمونیک است زیرا 2/1 = 1 و 6/2 = 3. یک قطعه 1×4×6 هارمونیک نیست زیرا 6 مضربی از 4 نیست.
آیا قطعه 1×2×3 هارمونیک است؟
خیر، زیرا 3 بر 2 بخش پذیر نیست.
چه چیزی قطعات هارمونیک را در بسته بندی خاص می کند؟ آنها چگونه با بحث ما در مورد طول قطعات و مکعب ها ارتباط دارند؟
ما قبلا مشاهده کردیم که هر قطعه می تواند یک مکعب تشکیل دهد که طول آن چند برابر طول قطعه باشد. به نظر می رسد که طول هر مکعب که توسط قطعات هارمونیک یکسان تشکیل شده است باید چند برابر طول قطعات باشد. یعنی اگر یک قطعه هارمونیک دارای طول x ، y و z باشد ، هر مکعب تشکیل شده از کپی های این قطعه باید یک طول قابل تقسیم بر x ، دیگری بر y و سومی قابل تقسیم بر z داشته باشد. در حالی که این یک بیانیه ساده است، اثبات آن به مفاهیمی فراتر از محدوده این وب سایت نیاز دارد. پیوند به اثبات را می توانید در بخش "قدردانی" بیابید.
چگونه این واقعیت با چهار عملیاتی که در بالا مورد بحث قرار گرفتیم سازگار است؟
ما می توانیم با فکر کردن به یک قطعه به عنوان یک مکعب که از یک نسخه از قطعه تشکیل شده است شروع کنیم. یک قطعه x & times y & times z نیز یک مکعب x & times y & x است . طول این مکعب مضربی از طول قطعه است ، زیرا هر عدد مضربی از خود است. ما نشان خواهیم داد که چرا چهار روشی که معرفی کردیم مکعب هایی تولید می کنند که طول آنها هنوز چند برابر طول قطعه است.
- تغییر ترتیب طول ها (جایگشت): این به سادگی یک چرخش است و در واقع طول مکعب را تغییر نمی دهد. طول مکعب همچنان چند برابر طول قطعه خواهد بود.
- ضرب طول مکعب در اعداد صحیح مثبت: اگر طول مکعب از قبل مضرب طول قطعه باشد ، این تغییر نخواهد کرد. آنها به سادگی به مضرب های بزرگتر تبدیل می شوند. اگر X = Ax مضربی از x باشد ، DX = DAx نیز مضربی از x است، برای هر عدد صحیح مثبت D.
- جایگزینی دو طول با مجموع آنها و LCM: به همین دلیل است که قطعات هارمونیک مهم هستند. ما باید از تعریف قطعات هارمونیک استفاده کنیم. فرض کنید ما با یک قطعه هارمونیک (x ، y ، z) شروع کردیم ، که قبلا مکعب را از آن تشکیل داده ایم (Ax ، By ، Cz). ترتیب طول ها مهم نیست زیرا مکعب را می توان چرخاند. اکنون عملیات سوم را روی هر دو طول مکعب انجام خواهیم داد، مثلا Ax و By: (Ax، By، Cz) → (Ax + By، LCM(Ax,By)، Cz). حال، از آنجایی که قطعه (x، y، z) هارمونیک است، یکی از دو طول x و y مضربی از دیگری است. فرض کنید y مضربی از x است. بنابراین، By نیز مضربی از x است و از آنجایی که Ax نیز هست، مجموع Ax + By مضربی از x است. در مرحله بعد، LCM(Ax,By) کمترین مضرب مشترک Ax و By است، بنابراین طبق تعریف مضربی از By است، از این رو بر y بخش پذیر است. در نهایت، Cz البته مضربی از z است. بنابراین، طول مکعب جدید (Ax + By، LCM(Ax,By)، Cz) هنوز چند برابر طول قطعه است.
- در مورد عمل چهارم چطور؟ از آنجایی که این عملیات شبیه عملیات سوم است، استدلال ارائه شده در بالا را می توان برای این مورد تطبیق داد. ما آن را به عنوان یک تمرین می گذاریم.
ما نشان داده ایم که چهار عملیات، که به طور مکرر و به هر ترتیبی بر روی هر قطعه هارمونیک انجام می شود، منجر به یک مکعب می شود که طول آن چند برابر طول قطعه است. توجه به این نکته مهم است که در بحث ما در مورد عملیات سوم (و چهارم!) ، ما به این واقعیت تکیه می کنیم که قطعه هارمونیک است. وقتی یک قطعه هارمونیک نباشد، استدلال شکست می خورد. این تفاوت اصلی بین قطعات هارمونیک و غیر هارمونیک است. برای قطعات هارمونیک، روش های سوم و چهارم در مقایسه با دو روش اول اشکال اضافی ایجاد نمی کنند.
در نتیجه، هر مکعب تشکیل شده از قطعات هارمونیک می تواند همه قطعات را در یک جهت داشته باشد. بنابراین ، اگر می خواهیم از قطعات هارمونیک یکسان یک مکعب تشکیل دهیم ، کافی است سعی کنیم همه آنها را رو به یک جهت مرتب کنیم. اگر این امکان پذیر نباشد، مکعب به هیچ وجه نمی تواند تشکیل شود.
از آنجایی که یک قطعه 1×2×2 هارمونیک است، هر مکعبی که از کپی های این قطعه تشکیل شده است باید دارای طول A، B و ضرب 2 و C & ضربدر 2 برای برخی از اعداد صحیح A، B و C باشد. تصویر زیر یک مکعب 5×4×4 را نشان می دهد که توسط قطعات 1×2×2 تشکیل شده است که همگی جهت یکسانی دارند.
مقادیر A، B و C چیست؟
با تنظیم A، B و بار 2 و C & ضربدر 2 به ترتیب برابر با 5، 4 و 4، A = 5 /1 = 1، B = 4/2 = 2 و C = 4/2 = 2 را پیدا می کنیم.
هنگام بسته بندی با قطعات هارمونیک، آیا قطعات باید در یک جهت قرار گیرند؟
نه! اگرچه همیشه ممکن است همه قطعات جهت یکسانی داشته باشند ، اما ممکن است آرایش های دیگری نیز وجود داشته باشد ، اما آنها اشکال جدیدی را تشکیل نمی دهند. تصویر زیر روش متفاوتی را برای تشکیل مکعب 5×4×4 از قطعات 1×2×2 نشان می دهد.
قوانین قطعات غیر هارمونیک چیست؟
هنگام کار با یک قطعه غیر هارمونیک x & times y & times z، برخی از مکعب ها وجود دارند که می توانند تشکیل شوند که اندازه آنها Ax × By & Times Cz برای هر عدد صحیح A، B، C نیست. به عنوان مثال، یک مکعب 1×5×6 را می توان از قطعات 1×2×3 ایجاد کرد. این نتیجه عملیات سوم است، همانطور که قبلا بحث شد.
توجه به این نکته ضروری است که تعداد مکعب ها در مکعب همیشه باید بر تعداد مکعب های قطعه تقسیم پذیر باشد. هنگامی که طول مکعب هر کدام مضربی از طول متفاوت قطعه نباشد، یکی از طول مکعب ها به دلیل روش های سوم و چهارم، یک مضرب مشترک با حداقل 2 طول قطعه خواهد بود. از این واقعیت می توان برای تعیین اینکه آیا مکعب های خاصی می توانند از قطعات غیر هارمونیک تشکیل شوند یا خیر استفاده کرد.
چند سوال برای مرور آنچه بررسی کرده ایم:
آیا 2 & times4 ×12 قطعه می تواند یک مکعب با اندازه 4 & times8 ×36 را تشکیل دهد؟ در مورد مکعب با اندازه 10 & times10 و times12 چطور؟
از آنجایی که 4/2 = 2، 8/4 = 2 و 36/12 = 3، می توان مکعب 4×8×36 تشکیل داد.
یکی از طول های مکعب 10×10×12 بر 12 بخش پذیر است. طول های دیگر 10 و 10 هستند که هیچ یک از آنها بر 4 بخش پذیر نیستند. بنابراین، طول مکعب 10×10×12 مضربی از طول قطعه نیست. از آنجایی که 12/4 = 3 و 4/2 = 2، قطعه هارمونیک است، از این رو یک مکعب 10×10×12 را نمی توان از قطعات با اندازه 2×4×12 تشکیل داد.
آیا قطعات اندازه 1 & times 3 & times5 می توانند یک مکعب با اندازه 2 & times15 ×8 تشکیل دهند؟ در مورد مکعب 3×9×14 چطور؟
از آنجایی که 5 بر 3 بخش پذیر نیست، قطعه هارمونیک نیست. ما نمی توانیم دانش خود را در مورد قطعات هارمونیک به کار ببریم.
می توان با این قطعات یک مکعب 2×15×8 تشکیل داد. سه قطعه 1 & times 3 & times5 می توانند شکل 1 & times3 & times15 (یا 1 & times15 ×3) را تشکیل دهند و 5 قطعه که به طور متفاوتی چیده شده اند می توانند شکل 1 & times15 & times5 را تشکیل دهند. از این دو شکل می توان برای ایجاد یک مکعب 1×15×8 استفاده کرد که دو تای آنها می توانند یک مکعب 2×15×8 را تشکیل دهند. ما می توانیم از عملیاتی که در مورد آنها صحبت کردیم استفاده کنیم تا مختصر تر باشیم: (1، 3، 5) → (1، 3 + 5، LCM(3،5)) = (1، 8، 15) → (2، 8، 15) → (2، 15، 8).
هر زمان که قطعات 1×3×5 ترکیب شوند، تعداد کل مکعب ها مضربی از 5 است. از آنجایی که 3 & ضربدر 9 & ضربدر 14 بر 5 بخش پذیر نیست، یک مکعب 3×9×14 را نمی توان از قطعات اندازه 1×3×5 ایجاد کرد.
خلاصه ای از قوانین قطعات هارمونیک و غیر هارمونیک
در اینجا مروری بر آنچه آموخته ایم آورده شده است:
- اگر طول مکعب مضربی از طول یک قطعه باشد، می توان آن را از کپی های آن قطعه تشکیل داد، صرف نظر از اینکه قطعه هارمونیک است یا خیر. چنین مکعب هایی را می توان با همه قطعات در جهت یکسان تشکیل داد ، اما ممکن است ترتیباتی نیز وجود داشته باشد که در آن قطعات جهت گیری های متفاوتی داشته باشند.
- اگر یک قطعه هارمونیک باشد، هر مکعب تشکیل شده باید دارای طول هایی باشد که چند برابر طول قطعه باشد. در نتیجه، هر مکعبی که از قطعات هارمونیک تشکیل شده است ممکن است همه قطعات را در جهت یکسان داشته باشد، اگرچه این همیشه ضروری نیست.
- اگر یک قطعه هارمونیک نباشد ، می توان مکعب هایی را تشکیل داد که طول آنها مضربی از طول قطعه نیست (به عملیات سوم و چهارم مراجعه کنید). در این حالت ، همه قطعات نمی توانند جهت یکسانی داشته باشند. با استفاده از قطعات غیر هارمونیک، می توان با استفاده از 4 روشی که قبلا توضیح داده شد، مکعب هایی با اشکال مختلف ایجاد کرد.
آیا این مشاهدات فقط در سه بعد معتبر هستند؟
نه. در این زمینه، هیچ چیز خاصی در مورد 3 بعد وجود ندارد. در واقع قرار دادن یکی از طول ها برابر با 1 معادل کاهش مسئله به 2 بعد است. نتایج نیز در بیش از 3 بعد معتبر است. به عنوان مثال، یک قطعه 1×3×12×24 هارمونیک است. بنابراین، هر مکعب 4 بعدی که از این قطعات 4 بعدی تشکیل شده است باید دارای ابعاد A، B و بار 3، C و بار 12 و D & ضربدر 24 برای برخی از اعداد صحیح مثبت A، B، C و D باشد.
چگونه پازل های عملی بدست آوریم؟
ما نمی توانیم به شما بگوییم که چگونه قطعات 4 بعدی را :) اما در 3 بعد اگر تاس های یدکی زیادی دارید، می توانید آنها را به هم بچسبانید تا تکه هایی تشکیل دهند.
به جای جعبه 5×5×5 می توان از جعبه کفش استفاده کرد. اگر کسی آن را به صورت مورب نگه دارد، قطعات در جایی که قرار گرفته اند باقی می مانند.
برخی از پازل ها دارای ارتفاع 1 هستند (به عنوان مثال، "1×7×10 1") و بنابراین پازل های دو بعدی هستند. می توان مستطیل ها را از کاغذ نمودار برش داد تا به عنوان قطعه ای برای این پازل ها استفاده شود.
اذعان
علاقه ما به بسته بندی پازل با دیدن نسخه چوبی پازل "5x5x5 1" در یک نمایشگاه ریاضی شعله ور شد. پس از ارجاع به نویسنده آن، ریاضیدان مشهور جان هورتون کانوی، پازل های "3x3x3 2"، "5x5x5 2" و "5x5x5 3" از او پیدا کردیم.
بخش "بسته بندی تنها با یک نوع قطعه" از کار ریاضیدان هلندی de Bruijn الهام گرفته شده است. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد مشاهدات de Bruijn در مورد بسته بندی قطعات مستطیلی، به این مقاله مراجعه کنید. می توانید اثبات دو بروین در مورد خواص قطعات هارمونیک را بخوانید اینجا کلیک نمایید.
برای به روز رسانی عضو شوید و یا ما را دنبال کنید: